κλεμμαδόν

κλεμμαδόν (Α)

επίρρ. (κατά τον Ησύχ.) με κλέφτικο τρόπο, κλέφτικα, κλοπιμαία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κλέμμα + επιρρμ. κατάλ. -αδόν, δηλωτική τού τρόπου (πρβλ. αμοιβ-αδόν, ομο-θυμ-αδόν)].